Wierność z wyboru

Jak wygląda wierność w związkach?

A może powinniśmy zadać sobie pytanie co popycha nas do zdrady lub czym dla nas jest wierność wobec partnera? Niektóre z nas się zarzekają że w życiu nie zdradziłyby swojego mężczyzny, ale przecież tak na prawdę nikt z nas do końca nie wie co zgotuje nam los. Weźmy na przykład już dość stary film, pt. „Niewierna”, jeśli ktoś oglądał to wie, że głównymi bohaterami filmu jest małżeństwo Connie i Eduarda Sumner. To para dwojga bardzo szczęśliwych i kochających się ludzi wiodąca ustabilizowane życie. Jednak między nimi pojawia się ktoś trzeci. Dlaczego tak się dzieje, co popycha uroczą Connie w ramiona znacznie młodszego Francuza?

Wydawać by się mogło, że to filmowe małżeństwo może być doskonałym wzorem do naśladowania dla wielu z nas. Para mieszka z synkiem na przedmieściach, prowadzą dostanie życie, mają regularny seks – więc czegóż chcieć więcej? Żadne z małżonków nie szuka przygód. A jednak wystarczyło, że pewnego wietrznego dnia podczas gdy Connie nie radziła sobie z pakunkami pomógł jej uroczy nieznajomy. Tak nie wiele i aż tyle wystarczyło, by wdała się w namiętny romans. Czy to zakazana przygoda miłosna sprawia, że zapominamy o wszystkim co z tak wielkim trudem budowaliśmy całymi latami? Może nie potrafimy oprzeć się nadarzającej okazji lub potrzebujemy utwierdzić się w przekonaniu, że wciąż jesteśmy atrakcyjne, że pożądają nas również inni mężczyźni? A może właśnie ta stabilizacja i monotonia sprawia, że decydujemy się na skok w bok?

Jedno jest pewne – głównym czynnikiem, który sprzyja niewierności z całą pewnością są nieporozumienia; kłótnie, spowodowane różnicą charakterów, niezaspokojeniem wzajemnych potrzeb i niezrozumieniem. Ale jak widać po filmie, którego historia mogła by sie przytrafić każdej z nas nie tylko te czynniki pchają nas do zdrady. Bowiem stabilizacja czy bardziej monotonia jest w równej mierze zagrożeniem dla każdego związku.

Nie – wierność

W życiu każdej z nas istnieje mnóstwo sytuacji w której mamy możliwość potencjalnej zdrady. Jakby dobrze się rozejrzeć to zawsze znajdzie się jakiś punkt zaczepienia, niewinny flirt z kolegą z pracy, albo z pomocnym panem na stacji benzynowej czy drink od nieznajomego na służbowym bankiecie, nie wspominając o delegacjach czy wielu innych sytuacjach. Ale przecież w związku nie chodzi o to by korzystać lub szukać nadarzającej się okazji, tylko by wierność była naszym priorytetem nie dlatego, że nie mamy okazji, ale dlatego, że nie chcemy z niej skorzystać. Nie chcemy walczyć z wyrzutami sumienia i zastanawiać się czy przyznać się do chwili słabości czy też nie. Idąc dalej tym torem czy wierność zawsze jest taka oczywista? Czy zawsze jest czarne albo białe?

Czy zdarzyło Wam się fantazjować o koledze z pracy, seksownym aktorze, czy nawet mężu koleżanki? Czy jeśli nie zdradzamy fizycznie oznacza, że jesteśmy takie nieskazitelne? Sama wielokrotnie będąc na wakacjach widziałam jak znajome świetnie bawiły się w męskim gronie. Robiły niemalże wszystko by noc nigdy nie dobiegła końca, rozbierając wzrokiem towarzysza rozmowy. Sądzicie, że po powrocie zdradziły szczegóły partnerom? Przyznaje, że i ja miałam sytuacje, której szczegółów Wam nie zdradzę 😉 a w której w myślach zdradziłam męża na milion sposobów. Co gorsza wcale nie czułam się winna. Zażenowana tak, winna nie.

A co z drugą stroną?

Wiele kobiet próbuje wymusić wierność na swoich partnerach. Stosujemy różne sztuczki, zabieramy całą kasę, żeby nie miał na kochanki, kontrolujemy maile, smsy, ograniczamy swobodę, zaufanie, grozimy. A ja się pytam, po co to wszystko? Przecież w związku nie chodzi o to by nie móc się zdradzić, tylko by nie chcieć zdradzić. Albo by mój facet nie chciał mnie zdradzić, dlatego, że jestem lepsza od innych, że jestem jego świadomą decyzją i wyborem, a nie brakiem możliwości. A nie chodzi po świecie taka jedna z drugim, żyją ze sobą jak pies z kotem bo konsekwencje zdrady są opłakane. Nie zniosłabym gdyby mój facet był ze mną dlatego, że nie ma wyboru. Definitywnie wolałabym być sama.

Na koniec krótko wspomnę o pewnej autentycznej rodzinie mieszającej w Polsce. Dojrzałe małżeństwo z trójką dzieci. Wydawałoby się standard. Otóż nie.Ów mąż nie kochał swojej żony, odszedł od niej do kochanki, kobiety z którą był szczęśliwy. Jego żona zasądziła takie alimenty, że facetowi nie zostało nawet na przeżycie. Zaczęły się problemy z komornikiem. Udało mu sie przeżyć raptem kilka lat ze swoją nową wybranką. Nie był w stanie zbudować nic nowego ze względów czysto ekonomicznych, dodatkowo cały czas był prześladowany przez ex. Aż w końcu otrzymał od niej propozycje, że może do niej wrócić i skończą się jego problemy finansowe. Biedak wrócił z podkulonym ogonem.

Jak sądzicie jak funkcjonuje to małżeństwu? Ile trzeba mieć w sobie gniewu i braku godności by zniżyć się do takiego poziomu. Osobiście współczuję tej kobiecie. Nie wiem, czy istnieje dla kobiety bardziej poniżająca sytuacja niż ta w której mężczyzna jest z nią z przymusu? Związki są różne; jedne mniej, jedne bardziej skomplikowane, ale prawda jest taka, że zakazy, nakazy i ograniczenia nie poprawią słabych relacji i nie naprawią związku. Jeśli związek nie ma silnych fundamentów i jedna ze stron nie czuje się w nim szczęśliwa dajmy jej dokonać wyboru. Wszystko jest lepsze od wierności z obowiązku i przymusu. Spraw by w twoim związku gościła wierność z wyboru.