Prawdziwa miłość nigdy nie umiera

Prawdziwa miłość nigdy nie umiera

Koniec wszystkich bajek, to znany wszystkim happy-end „żyli długo i szczęśliwie”. A jak jest w życiu? Czy prawdziwa miłość nigdy nie umiera? Być może, o ile istnieje prawdziwa miłość. W życiu bywa rożnie, życie to nie bajka i nie zawsze kończy się dobrze. Stąd tak ważne w naszej codzienności są chwile, te dobre, niezapomniane do których wracamy. Przywołujemy je, kiedy jest nam źle i kiedy wspominamy.

Co zrobić by tych dobrych, niezapomnianych chwil było jak najwięcej?

Być może powinniśmy zacząć od tego by zdać sobie sprawę, że każdy z nas ma inne wyobrażenie prawdziwej miłości. Ogromny wpływ  na nasze spojrzenie mają relacje naszych najbliższych; rodziców, a nawet dziadków. To oni pierwsi ukształtowali w nas wyobrażenie prawdziwej miłości.  Czasem to wyobrażenie łączy partnerów, a czasem poglądy są tak różne, że dochodzi do wielu nieporozumień na tej płaszczyźnie.

Każdy z nas zbudował inny wizerunek związku i prawdziwej miłości. Czy można obwiniać za to partnera? Oczywiście, że nie, nikt z nas nie jest winien temu, że wychowaliśmy się w różnych środowiskach, mamy różne doświadczenia i odmienne wzorce.  Mimo to, ludzie zakochują się w sobie i jest to cudowny okres w życiu każdego człowieka. Rodzi się potrzeba bliskości i pożądania, a także powstaje poczucie obowiązku i troski wobec partnera. Miłość rozwija się, rozkwita i dojrzewa.

Partnerzy, którzy kochają się, starają się pogłębić i udoskonalić poczucie wzajemnej miłości. Związek opiera się na partnerstwie, szacunku i pomocy sobie nawzajem.  Łatwo zdefiniować idealny związek, o wiele trudniej jest taki stworzyć. Szczególnie wtedy gdy w codzienność zakrada się rutyna i nuda. Czy jesteśmy w stanie uczciwie przed sobą przyznać ile razy obwinialiśmy partnera za swoje złe samopoczucie, nudę, czy brak zadowolenia? Bliskie relacje z drugim człowiekiem mogą być przyczyną silnych frustracji, zwykle gdy traktujemy swój związek z partnerem jako obiekt konsumpcji. Dlatego, gdy zaczynają pojawiać się problemy w relacji z partnerem, ludzie zamiast dołożyć wszelkich starać by wszystko naprawić, łatwo rezygnują i uciekają od siebie w nadziei, że unikną cierpienia. Ich zdaniem, rozwód jest lepszy „niż spędzenie z kimś całego życia w rosnącej pogardzie, niechęci, a czasem nienawiści”.

Mówimy miłość…

Prof. dr hab. Bogdan Wojciszke, który wiele napisał o psychologii miłości w jednej ze swoich publikacji  napisał:

„Kult miłości romantycznej jest w naszej kulturze równie rozpowszechniony co niedorzeczny”. Ty nie myśl o tym, żeby zmienić żonę, ty myśl o tym, jak zmienić siebie, żeby można było z tobą wytrzymać. Ta refleksja do wielu ludzi dociera, choć oczywiście nie do wszystkich – wspomina profesor.

Piękne początki w miłości, pamięta każdy, bo wszystko dzieje się samo. To bardzo miły stan. Tu jednak jest miejsce na ową racjonalną refleksję – na zdanie sobie sprawy, że nie zawsze tak będzie. W pewnym momencie o ten związek trzeba po prostu zadbać, popracować nad nim.

„Mówimy miłość, a chodzi o całe mnóstwo uczuć, nawet ich w tym tłumie nie możemy wszystkich rozpoznać” (Karel Capek)

Jak sprawić żeby miłość nie umarła?

Być może znów powspominać jak to jest robić coś bezinteresownie, nie oczekując nic w zamian. Jak to jest dawać jak najwięcej i czerpać z tego radość. To wszystko co wniesiemy w związek to nasz wkład, nasza połowa, jeśli nasz partner również zrozumie, że związek to nie pole bitwy ani obiekt do czerpania korzyści własnych, to macie ogromne szanse by wytrwać w szczęściu.

Przypomniał mi się cytat, zresztą pewnie wszystkim dobrze znany, aczkolwiek pozwolę go sobie tutaj zamieścić. Wg św. Pawła.

Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współdzieli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma.