Moje małe przyjemności
Dzień zapowiadał się pracowicie, ale nudno. Wolne od zajęć, więc nie ma pośpiechu by wstać z łóżka, jednak jest trochę zaległości do zrobienia. Przyzwyczajenie zrobiło swoje, wstałam zdecydowanie za wcześnie. Nawet miałam ambitne plany; porządki zaległe, pranie poskładać, poprasować, wpisy na blogu chciałam uporządkować. Nawet chciałam się tym wszystkim zająć…
No może jakbym była sławna, piękna i bogata miałabym gosposie, która zajęła by się domem, a ja tylko sobą. Niestety tak nie jest, więc kiedy mąż zaparzył pyszną kawę, taką jak lubię cieszyłam się ogromnie. Jeszcze jej nie doniósł, a już mą uwagę przykuł niesamowity aromat krążący po całym mieszkaniu. Grzechem byłoby zostawić takie pyszności i wziąć się do roboty.
Taki drobny gest, a jak cieszy. To właśnie moje małe przyjemności. Lubię gotować, ale widok męża w kuchni zawsze wprawia mnie w zachwyt. Nie ważne co robi mogą to być same ziemniaki, albo kanapka, ale jest jakoś inaczej; pyszniej, smaczniej, milej.
W weekendy zakupy na rynku, schodzi się rodzina, gotuję dla nich i to też jest szczęście – mam swoje króliczki doświadczalne, które zawsze zachwalają moją kuchnię.
Kocham domowe spa, moczenie nóżek w wodzie z solą lub olejkami, lakiery do paznokci, malowanie i ozdabianie wzorkami. Moja zabawa w artystę ze mną w roli głównej. Nie mogę żyć bez balsamów do ciała, a po maseczkach na twarz odżywam jak nowo narodzona. Cieszę się jak dziecko i popadam w zachwyt jakie to cuda dokonują nowoczesne kosmetyki.
Spacery za rękę, zakupy przemyślane i te zupełnie niespodziewane, a także kwiaty i słodkości. Mam słabość do ozdobnych opasek i spinek do włosów, coraz rzadziej je zakładam, ale muszę je mieć i biżuteria nie za dużo na raz ale zawsze coś.
Dzień zaczął się tak pięknie, kawa wybiła mnie z rytmu, pomyślałam może zafunduję sobie odrobinę więcej przyjemności. Każda z nas bez względu na wiek ma ochotę na chwileczkę zapomnienia. Nie ważny wiek, rozmiar, czy waga, ważne by poczuć się kobietą bardziej kobiecą.
Moja chwila zapomnienia zaprowadziła mnie do fryzjera. Buzia się zaokrągliła, kilogramów trochę przybyło, więc nadszedł czas by zmienić image. Miałam jakieś swoje wyobrażenie, ale po krótkiej rozmowie odniosłam wrażenie, że rozmawiam z profesjonalistką i całkowicie oddałam się w jej ręce. Taki typ fryzury jest dużą odmianą dla mnie, nie wiem czy przy nim zostanę i tak się cieszę to tylko włosy, zawsze można coś zmienić. Za to relaks w salonie, zdecydowanie bezcenne.
A Wy, które ze swoich przyjemności kochacie najbardziej i co sądzicie o takiej fryzurze dla 40 z hakiem?
Betty - miłośniczka kultury, kuchni i pasjonatka życia. Gotowanie mnie odpręża i satysfakcjonuje, jest dla mnie sztuką, a nie tylko paliwem. Wierzę w ludzi i we wzajemną pomoc. Z tych również powodów cenię sobie szczerość i wolność słowa. Rozmowę, miłość i namiętność mam za dobrą monetę w każdym wieku.
Komentarze