Dzień kobiet
Z założenia powinien być to bardzo ważny dzień w życiu każdej kobiety, obchodzony 8 marca. To święto kobiet zostało ustanowione w 1910 roku, jako wyraz szacunku dla ofiar o równouprawnienie i lepsze życie i w czasach PRL było bardzo hucznie obchodzone. Do dziś pamiętam długie kolejki do kwiaciarni. To chyba jedyny dzień w roku kiedy panowie spędzali w nich wiele czasu by zdobyć wówczas popularnego goździka. Obdarowywano wszystkie kobiety, matki, żony, koleżanki, córki, tylko tego dnia wręczanie kwiatka koleżance z pracy nie budziło sensacji i zazdrości żony :). Obecnie w III Rzeczpospolitej do tego święta panowie podchodzą z ogromną rezerwą, a niestety zdarza się to również paniom. Wielu kojarzy ten dzień z czasami komuny , o której pragnie zapomnieć bezpowrotnie. To błąd, gdyż uroczyste obchodzenie święta kobiet zapoczątkowały Stany Zjednoczone Ameryki, a dopiero później zwyczaj ten przywędrował do Europy. Obecnie obchodzony jest niemalże na całym świecie. W Polsce uroczyste obchody tego święta zostały zniesione właśnie przez kobietę, panią premier Hannę Suchocką. Mimo to wciąż znajdują się mężczyźni, którzy tego dnia okazują płci pięknej szacunek.
Może warto wszystkim przypomnieć genezę tego święta która sięga czasów aż starożytnego Rzymu. Dla Rzymian były to Matronalia – dzień w którym kobiety, mężatki cieszyły się ogromną adoracją swoich mężów i obdarowywane były prezentami. Matronalia były ściśle związane z początkiem wiosny, nowym rokiem, macierzyństwem i płodnością. Oczywiście w wielu krajach różni się geneza powstania tego święta w większości ideą przewodnią jest szacunek i prawa płci pięknej.
By kobiety mogły być szanowane i doceniane, przede wszystkim same powinny zdawać sobie sprawę z tego jak ważną rolę odrywają na całym świecie i w istnieniu każdej komórki społecznej. Niejednokrotnie praca kobiet nie mają końca, pracują zawodowo, są matkami, a to praca przez 24 godziny na dobę. To wszystko pięknie ujęła w wierszu…
Dzień Kobiet, Janina Gałczyńska
Dzień 8 marca to kobiece święto.
Są uprzejmości, toasty, prezenty.
Każdy kwiat wręcza z twarzą uśmiechniętą,
choć zwykle bywa zły i nadęty.
Schodzą się goście, składają życzenia.
Solenizantka także uśmiechnięta.
Lecz chcę zapytać, tak dla przypomnienia,
czy o kobietach ktoś zwykle pamięta?
Że ostatnie spać idą, a pierwsze się budzą,
że wciąż pracują od świta do zmroku,
że nieustannie dla swoich się trudzą,
a zauważane są raz w roku.
Oczywiście szacunkiem i uznaniem powinniśmy się cieszyć cały rok, nie można jednakże oczekiwać by każdego dnia rzucano bukiet róż do naszych stóp. Dlatego należy docenić ten dzień i walczyć o jego przetrwanie przynajmniej raz w roku. Panowie zaś nie szukajcie wymówek, ten jeden dzień w roku to tak niewiele by okazać podziw, uwielbienie i szacunek.
Kobieto! puchu marny! ty wietrzna istoto! Postaci twojej zazdroszczą anieli, A duszę gorszą masz, gorszą niżeli!… Adam Mickiewicz
Komentarze