Domownik choruje

Domownik choruje

Gdy domownik choruje, jest to trudny czas w życiu każdej rodziny, bo zwykle osoba na którą mogliśmy liczyć jest wyłączona z obowiązków. Mało tego, chory wymaga naszej troskliwej opieki, odpowiednich posiłków, podawania leków i życzliwości. Dotychczasowe zajęcia wymagają reorganizacji, bo nagle jest ich o wiele więcej, w dodatku bardzo często dotykają jednej osoby. By nad tym wszystkim zapanować potrzebna jest dobra organizacja czasu.

Trzymamy się zaleceń lekarza!

To pierwszy krok by nad wszystkim panować i by chory domownik jak najszybciej wracał do zdrowia. Zwykle lekarz wypisuje na kartce niezbędne zalecenia, jeśli tego nie zrobi koniecznie zróbmy to sami. Sugerując się zaleceniami lekarza przygotuj rozpiskę jakie leki podawać, o jakiej porze, które w czasie posiłku, a które przed jedzeniem. Koniecznie zapytaj lekarza o dodatkowe zalecenia, czy chory powinien mieć dietę lekkostrawną? Co wolno mu jadać, a czego nie i co najważniejsze czy powinien cały czas leżeć w łóżku? Umieść karteczkę w widocznym miejscu, najlepiej na drzwiach lodówki, żeby jej nie szukać.

Chory gorączkuje

Gorączka to ogólna reakcja organizmu na działanie czynników szkodliwych. Może oznaczać, że organizm zaatakowały bakterie lub wirusy, ale może być również rezultatem zatrucia lub skutkiem napięć nerwowych. Gorączka powyżej 38° C, powoduje złe samopoczucie, potliwość, a nawet dreszcze. Lepiej by w takim stanie chory pozostał w łóżku.

1. Jeśli gorączka jest wynikiem infekcji górnych dróg oddechowych, podaj choremu środki na „zbicie” gorączki np. paracetamol, aspirynę lub inne. Przy grypie i przeziębieniach sprawdzą się również herbatki napotne np. z malin lub czarnego bzu.
2. Po każdym ataku potów zmień pościel i bieliznę chorego. Nasz pacjent nie powinien leżeć w wilgotnej pościeli.
3. Korzystaj z okazji gdy chory jest w łazience by wywietrzyć pokój.
4. Gorączka obniża apetyt – chory powinien dostawać małe porcje, ale często – nawet sześć razy dziennie.
5. Główny posiłek najlepiej zaplanować w czasie kiedy gorączka jest najniższa, tzn. około godziny 13.
6. Jeśli przyczyną gorączki nie jest zatrucie nie trzeba choremu podawać ani kleików, ani kaszek.

Ból gardła i kaszel

1. Pomocne będą pastylki do ssania, syropy, środki na kaszel oraz mieszanki do płukania gardła. Najprostszą można przygotować z soli lub z azulanu. (1 szklanka ciepłej wody i 1 łyżeczka soli.)
2. W przypadku trudności z przełykaniem najlepiej jest jedzenie przecierać lub podawać głównie wywary.
3. Podawaj dużo płynów ale nie gorących, ani zimnych – najlepiej w temperaturze pokojowej by  bardziej nie podrażniać gardła.
4. Polecam również artykuł „domowe ABC na niepogodę – czyli jak zapobiegać przeziębieniom”. Znajdziecie w nim mnóstwo porad w tym temacie.

Gdy chory nie może wstać z łóżka

Gdy chory się nie porusza, a ty niestety musisz chodzić do pracy. Musisz zorganizować, tak naprawdę wszystko -by podczas twojej nieobecności niczego mu nie brakowało.

1. Posiłki i napoje najlepiej przygotuj wcześnie rano, podziel na porcje i przełóż do termosów. Ustaw na stoliczku w pokoju chorego.
2. Tradycyjne szklanki lub ciężkie ceramiczne kubki zamień na lekki plastikowy z uszkiem. Osoba umęczona przez gorączkę jest osłabiona i zniechęcona do wszystkiego. Pamiętaj, że zupę łatwiej zjeść w łóżku z głębokiej miseczki niż z talerza.
3. Leki przygotuj w małych pojemniczkach lub w kieliszkach. Przyklej karteczkę o której chory powinien opróżnić kieliszek z lekarstwem.
4. Skoro chory się nie porusza, jest zbyt osłabiony lub z innej przyczyny – w jego zasięgu ręki powinno znaleźć się absolutnie wszystko czego może potrzebować w czasie twojej nieobecności. Nie tylko musisz zadbać o jedzenie i picie, ale również o to by nie odczuwał dotkliwie samotności. Przygotuj kilka magazynów, lektur, pilot od telewizora, telefon ale także podsuwacz koniecznie musi być w zasięgu ręki.
5. Higiena – każdego dnia obmyj chorego zwilżoną gąbką i nacieraj plecy alkoholem np. spirytusem salicylowym, następnie wklep w plecy. Zapobiegniesz zapaleniu płuc.
6. Chory powinien leżeć w wełnianych skarpetkach by mieć ciepłe stopy.

Co gdy chorym jest twoje maleństwo?

Dzieci mają niezwykłą zdolność do wykorzystywania choroby. Bardzo szybko zdają sobie sprawę, że w chorobie stają się kimś szczególnym i z łatwością zmiękczą najtwardsze serce tatusia i mamusi. Dlatego bardzo ważna jest właściwa pielęgnacja, a nie rozpieszczanie. Zachowuj się całkowicie normalnie, nie daj po sobie poznać, że martwisz się bardziej niż zwykle. Wystarczy, że raz dziennie zapytasz o jego samopoczucie, nie trzeba roztkliwiać się przy każdym kichnięciu czy zakasłaniu.

Bardzo ważna zasada przy pielęgnowaniu chorego dziecka: nigdy nie zmuszaj go do jedzenia. Gdy tylko żołądek i jelita przestaną odczuwać nieprzyjemne objawy choroby i będą mogły normalnie funkcjonować, dziecko samo będzie chciało coś zjeść.

Maluchy, gdy się nudzą stają się bardziej marudne i jeszcze bardziej skupiają swoją uwagę na chorobie. Wówczas możesz poczytać maleństwu lub porozmawiać z nim. Ale jeśli nie czuje się bardzo źle lepiej nakłonić go do zabaw konstruktywnych: układania puzzli, modelarstwa, rysowania, kolorowania…

Na szczęście organizm malucha szybko zwalcza infekcje i już po paru dniach można zauważyć powrót do zdrowia.